Akıllı telefon kameraları daha yetenekli hale geldikçe, teknik fotoğrafçılık jargonu ana akım konuşmalara giriyor.
Bir “f-noktası” (veya “f-numarası”), akıllı telefon üreticileri teknik özellikler hakkında övünürken birbirlerini bir üste almaya çalışırken daha çok göreceğiniz bir kelimedir. İşte bilmeniz gerekenler.
Diyafram ve Pozlama Üçgeni
Diyafram , deklanşör hızı ve ISO ile birlikte pozlama üçgeninin üç ayağından biridir . Bu, merceğin önündeki deliğin ne kadar geniş olduğunun ve dolayısıyla ne kadar ışığa izin verdiğinin bir ölçüsüdür. Deklanşör hızı, ışığın sensöre ne kadar süreyle çarpmasına izin verildiğini ölçer ve ISO sensörün ne kadar hassas olduğunu ölçer.
Deklanşör hızı bir saniyenin kesirlerinde sezgisel olarak ölçülürken, diyafram f / 1.6, f / 11 ve f / 22 gibi f-stoplarla ölçülür. Akıllı telefon kameraları bir istisna olsa da, çoğu lens f değerini ayarlamanıza izin verir; sabit bir açıklığa sahipler. F değerini düşürmek, görüntüleri daha parlak hale getirirken, artırarak daha karanlık hale getirir.
F Stop Basitleştirilmiş
F-noktası, bir merceğin odak uzaklığının mercek açıklığına (ışığın girdiği delik) oranıdır . Bu nedenle, 2 (f / 2) değerinde bir f değeri, lens açıklığının odak uzunluğunun yarısı olduğu anlamına gelir. Odak uzaklığı 100 mm olan bir lenste, diyafram açıklığı 50 mm (100/50 = 2) olacaktır; odak uzaklığı 200 mm olan bir lenste, diyafram 100 mm (200/100 = 2) olacaktır.
Bir f-stop, optik fiziğindeki bazı eğlenceli tuhaflıklar nedeniyle oran olarak ölçülür.
Bir lensin açıklığı ne kadar genişse, o kadar fazla ışığa izin verir. Bu, film düzlemine yansıttığı görüntünün – veya gerçekçi olarak dijital sensörün – daha parlak olmasını sağlar. Yani, f değeri ne kadar düşükse, görüntü o kadar parlaktır.
Bununla birlikte, daha uzun odak uzunluklarına sahip lenslerin daha dar görüş alanları vardır. Bu yüzden yansıttıkları görüntüler nispeten daha büyüktür ve ışığı daha ince yayarlar. Efektlerin dengelenme şekli, odak uzunluğunun diyaframa (veya f-sayısına) oranının tüm objektiflerle eşdeğer parlak fotoğraflar oluşturması anlamına gelir. Işık geçirgenliğindeki tüm farklılıkları göz ardı eder.
Örneğin, bir ağacın fotoğrafını çektiğinizi varsayalım. F / 2’de 100 mm lens kullanırsanız, diyafram 50 mm genişliğinde olacaktır. F / 2’de 200 mm lens kullanırsanız, diyafram 100 mm genişliğinde olacaktır. Ancak her iki fotoğraf da aynı derecede parlak olacak.
Bunun nedeni, 200 mm lensin iki kat daha geniş (ve dolayısıyla dört kat daha büyük) bir açıklığa sahip olmasına rağmen, görüş alanının 100 mm lensin yarısı kadar olmasıdır. Bu nedenle, sensöre her şeyi dört kat daha büyük yansıtması gerekir, böylece iki efekt birbirini iptal eder.
Fotoğrafta F Stop
Artık teknik ayrıntıları ele aldığımıza göre, pratik fotoğrafçılıkta f-stopların nasıl uygulandığına bakalım.
Fotoğraf çekmek, diyafram açıklığı, enstantane hızı ve ISO’nun dengelenmesini içerir. Sensöre vurmak için yeterli ışığın olmasını istersiniz , böylece sahneyi doğru şekilde kaydeder, ancak çok karanlık (az pozlanmış) veya parlak (aşırı pozlanmış) olacak kadar da değil.
Sensöre çarpan ışık miktarı, “durdurma” adı verilen boyutsuz bir miktarda ölçülür . Pozlamayı (fotoğrafın parlaklığını) tek durak artırmak, sensöre çarpan ışık miktarını iki katına çıkarmanız anlamına gelir. ( Görüntü sabitleme gibi pozlamayı etkileyen diğer şeyler de duraklarla ölçülür.)
Bunu yapmanın birkaç yolu var. Bir yöntem, 1/100 yerine saniyenin 1 / 50’si kadar bir deklanşör hızı kullanmak gibi ışığın sensöre daha uzun süre vurmasına izin vermektir. Ayrıca daha geniş bir diyafram açıklığı da kullanabilirsiniz, ancak bu bazı değiş tokuşlarla birlikte gelir.
Daha fazla ışığa izin vermenin yanı sıra, daha geniş bir diyafram açıklığı ile çekilen görüntülerin alan derinliği daha azdır , bu da sahnenin çoğunun odak dışı olacağı anlamına gelir. Bazen, örneğin bir portre çekerken, bu arzu edilir . Diğer zamanlarda, üzerinde çalışmanız gereken bir sorundur.
Konuları daha da kafa karıştırıcı hale getirmek için, diyafram doğrusal bir ölçekte ölçülmez. F durakları logaritmiktir. Başka bir deyişle, f / 4’ten f / 2’ye geçmek kameraya giren ışık miktarını iki katına çıkarmaz, dört katına çıkarır. Işık miktarını iki katına çıkarmak için f / 2.8’e gitmeniz gerekir.
Evet, işlenecek çok fazla bilgi var. Neyse ki, akıllı telefonlarda sabit diyaframlı lensler olduğundan, bunları etkili bir şekilde kullanmak için bunu tam olarak anlamanız gerekmez (aşağıda daha fazlası).
FStoplar Telefonunuzda
Hem amatör hem de profesyonel fotoğrafçılar, yıllar içinde f-stop ve diyafram açıklığı konusunda uzlaşmak zorunda kaldı. Artık akıllı telefon üreticileri pazarlamalarında bu terimleri kullandığına göre, işte herkesin aklında tutması gereken birkaç nokta:
- F-stopları, bir lensin gerçek odak uzaklığından hesaplanır: F sayıları üreticilerinin listesi gerçek olsa da, lensleri için övündükleri odak uzunlukları normalde tam kare eşdeğeridir . Örneğin Apple, iPhone 11 Pro’daki telefoto lensin f / 2 diyafram açıklığına sahip 52 mm olduğunu iddia etti. Bu, ışığın 1 inç genişliğindeki bir delikten geçeceği anlamına gelir. Ancak gerçek odak uzaklığı yalnızca 6 mm idi, bu nedenle delik yalnızca 3 mm genişliğindeydi .
- Daha geniş diyafram, düşük ışıkta daha iyi fotoğrafçılık anlamına gelir: Akıllı telefon kameralarının nasıl tasarlandığına bağlı olarak, sabit diyaframın en büyük etkisi, kameranın farklı durumlarda kullanabileceği deklanşör hızı ve ISO’dur. Lensin sabit diyafram açıklığı ne kadar genişse, düşük ışıkta görüntüler o kadar iyi olur. Bunun nedeni, daha hızlı deklanşör hızları ( daha az bulanıklık için ) ve daha düşük ISO ( daha az gürültü için ) kullanabilmesidir.
- Teknik özellikler fotoğraf çekmez : Şirketler çılgın rakamlar atmaya devam ederken, bunların iyi bir fotoğraf yaratan şey olmadığını unutmayın. İPhone Fotoğrafçılık Ödülleri insanlar yeter ki etrafında been gibi için akıllı telefonlar ile harika fotoğraflar çekim olmasından dolayı 13 yıl önce başladı. Telefonunuzdaki kameranın f / 1.8’den f / 1.6’ya geçebilmesi, fotoğrafçılığınızı büyük ölçüde iyileştirmeyecek – bunu yalnızca zaman ve çaba yapabilir .
